بررسی تأثیر اجزای تأمین مالی خارجی و اقلام تعهدی بر عملکرد شرکت با در نظر گرفتن چرخه عمر

در این تحقیق عوامل اثرگذار بر عملکرد شرکت، مورد بررسی قرار گرفته است. در همین راستا، 2 فاکتور تأمین مالی خارجی و اقلام تعهدی، به عنوان متغیرهای اصلی تأثیرگذار بر عملکرد شرکت با توجه به مراحل مختلف چرخه ی عمر (رشد، بلوغ و اُفول) مورد آزمون قرار گرفته است. برای طبقه بندی شرکت ها در مراحل مختلف چرخه ی عمر، از مدل آنتونی و رامش (1992) استفاده شده است. داده های مورد نیاز این پژوهش، از 72 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره ی زمانی 1381 تا 1390 جمع آوری و با استفاده از تکنیک آماری رگرسیون چندمتغیره و آزمون های وونگ و والد، مورد آزمون قرار گرفته است. تحقیق حاضر شامل 4 فرضیه ی اصلی و 4 فرضیه ی فرعی است که به بررسی رابطه ی بین هر یک از متغیرهای اجزای تأمین مالی خارجی و اقلام تعهدی بر عملکرد شرکت، در هر یک از مراحل چرخه ی عمر می پردازد. در این تحقیق ناهنجاری تأمین مالی خارجی (رابطه ی منفی میان تأمین مالی خارجی و بازده شرکت) بررسی و تأیید شد. شواهد تحقیق حاکی از آن است که رابطه ی اجزای تأمین مالی خارجی (یعنی تأمین مالی از طریق سهام و تأمین مالی از طریق بدهی) با عملکرد شرکت، منفی و معنادار است. همچنین مشاهده شد که چرخه ی عمر شرکت، بر رابطه ی بین اجزای تأمین مالی خارجی و عملکرد شرکت، موثر است. با انجام آزمون وونگ در خصوص رابطه ی بین اجزای تأمین مالی خارجی و عملکرد شرکت مشخص شد که قدرت پیش بینی مدل بلوغ، قوی تر از قدرت پیش بینی مدل اُفول و قدرت پیش بینی مدل اُفول نیز قوی تر از قدرت پیش بینی مدل رشد است. به عبارت دیگر رابط? بین متغیرها در مدل بلوغ، قوی تر از مدل اُفول و در مدل اُفول نیز قوی تر از مدل رشد است. همچنین در این تحقیق ناهنجاری اقلام تعهدی (رابطه ی منفی میان اقلام تعهدی و عملکرد شرکت) بررسی و تأیید شد. شواهد تحقیق حاکی از آن است که رابطه ی اجزای اقلام تعهدی (یعنی اقلام تعهدی سرمایه در گردش و اقلام تعهدی بلندمدت) با عملکرد شرکت نیز منفی و معنادار است. در اینجا نیز مشاهده شد که چرخه ی عمر شرکت، بر رابطه ی بین اجزای اقلام تعهدی و عملکرد شرکت موثر است. با انجام آزمون والد در خصوص رابطه ی بین اقلام تعهدی سرمایه در گردش و بازده سهام مشخص شد که رابطه ی بین متغیر مستقل (اقلام تعهدی سرمایه در گردش) و متغیر وابسته (بازدهی آتی سهام) در دوره های رشد و اُفول یکسان است، اما رابطه ی بین دو متغیر در دوره ی بلوغ از دوره های رشد و اُفول، قوی تر و بهتر است. از طرف دیگر در خصوص رابطه ی بین اقلام تعهدی بلندمدت (متغیر مستقل) و بازده آتی سهام (متغیر وابسته)، با انجام آزمون والد مشخص شد که رابطه ی متغیر مستقل (اقلام تعهدی بلندمدت) و متغیر وابسته (بازدهی آتی سهام) در دوره ی بلوغ، قوی تر از دوره ی اُفول و در در دوره ی رشد نیز قوی تر از دوره های بلوغ و اُفول است.